دانشجویان تسخیر کننده سفارت: بنی صدر پخش افشاگری ها را از تلویزیون ممنوع کرد/ امام(ره): اگر چیزی درباره ی من نیز پیدا کردید، افشا کنید

خبرنامه دانشجویان ایران: «اینک این روز فرخنده را مغتنم می شمارم و در حضور امام امت که وجود ملت و دین ملت هست، به قرآن مجید سوگند یاد می کنم که به قانون اساسی وفادار باشم و همواره برای اعتلای ایران باتمام قدرت بکوشم».

به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ این جملات را ابولحسن بنی صدر ده روز پس از اینکه با کسب (تقریبا)11 میلیون و 75 درصد آراء به ریاست جمهوری رسید و در هنگام تنفیذ حکم ریاست جمهوری اش ادا کرد. امام خمینی(ره) هم بعد از تنفیذ بنی صدر گفت: «من یک کلمه به آقای بنی صدر تذکر می دهم، که آن یک کلمه تذکر برای همه است: حبّ الدنیا رأس کلّ خطیئة هر مقامی که برای بشر حاصل می شود، چه مقامهای معنوی و چه مقامهای مادی روزی گرفته خواهد شد و آن روز هم نامعلوم است.»

آن روز نامعلوم خیلی زود در 30خرداد 60سر رسید و رییس جمهور 11میلیونی ایران در حالی که به شخصیتی منفور تبدیل شده بود با لباس زنانه از کشور فرار کرد. در آستانه قائله14 اسفند 59 که بنی صدر و هوادارانش به راه انداخته بودند، پرداختن به این بخش از تاریخ بی لطف نیست.

تنها چند هفته پس از اشغال سفارت، ابولحسن بنی صدر که در آن زمان ا ز اعضای شورای 15نفره ی انقلاب بود  در دی ماه 1358به ریاست جمهوری رسید، مبارزه ای را آغاز کرد تا دانشجویان را مجبور به تحویل همه اسناد به دولت کند. وی نخستین بار این مسئله را در جلسات شورای انقلاب مطرح کرده و برای جلب حمایت از این طرح وقت و انرژی بسیاری صرف کرده بود. افرادی که به وی نزدیک بودند بعدها به ما گفتند تلاش بنی صدر برای دستیابی به اسناد تا چه حد برای آنها عجیب بوده است. او از همان ابتدا از مخالفان سرسخت این اقدام بود. حمایت دولت موقت مستعفی و بازرگان و نهضت آزادی از بنی صدر در عدم پخش افشاگری ها از تلویزیون معنادار بود.

دانشجویان بالاخره مسئله را با امام که همواره کلید گشایش مشکلات لاینحل بودند،در میان گذاشتند. امام خمینی فرمان دادند اسناد همچنان در دست دانشجویان بماند و افشاگری ها برای ملت ادامه یابد.

معصومه ابتکار در کتاب تسخیر می نویسد: در واقع امام به ما دستور دادند بدون در نظر گرفتن افراد، همه چیز را منتشر کنیم. ایشان فرمودند:حتی اگر چیزی درباره ی من نیز پیدا کردید، افشا کنید.

عزم ایشان ما را بر آن داشت تا اقدامی غیر معمول انجام دهیم. روزی در آذر ماه، رادیو اعلام کرد که دانشجویان پیرو خط  امام می خواهند سندی را در ارتباط با امام افشا کنند. ما به چند تحلیل سازمان سیا درباره شخصیت امام برخورد کرده بودیم. همه  ی این تحلیل ها در یک نکته اتفاق نظر داشتند :امام خمینی دارای اعتمادبه نفس و قاطعیت شگفت انگیزی است... او به هیچ قیمتی حاضر به فروش عقاید و سازش درباره ی دیدگاههایش نیست... تلاش های زیادی برای نزدیکی یا تأثیر گذاردن بر او بی نتیجه مانده است... تصمیمات و استراتژی های وی پیش بینی ناپذیر است.

یکی از این اسناد درباره فردی بود که سازمان سیا از او با عنوانSD LURE/1 نام می برد. در دی ماه 1358، در گاو صندوق اتاق رئیس پایگاه سیا در تهران هفت سند درباره ی این فرد پیدا کردیم. نخستین سند به تاریخ 27 جولای 1979 به گزارش های ملاقات فردی به نام SD ROTTER  که بعدها معلوم شد قشقایی است، مربوط  می شد. وی مقامات سیا را به تماس با شخص دیگری با عنوان SD LURE  ترغیب می کرد. در این سند شماره تلفن او و این نکته که برای اولین بار با وی در پاریس تماس گرفته شود، ذکر شده بود.

با کنترل این شماره تلفن متوجه شدیم متعلق به منزل جناب بنی صدر! است که به زودی به ریاست جمهوری ایران برگزیده می شد.

 سند دیگر از او به  عنوان یک منبع اطلاعاتی و تماس بالقوه نام می برد. یکی از و مأموران سازمان سیا با اسم رمز گای راذرفورد(اسم واقعی او ورنون کاسین بود) در پاریس و تحت پوشش یک تاجر به او نزدیک شده بود. SD LURE  موافقت کرد که دوباره در تهران با او ملاقات کند.

به  موجب دومین سند، نخستین دیدار یک ماه قبل از انقلاب در دی ماه 1357 انجام گرفته بود. این سند نشان می داد که به بنی صدر گفته شده بود «راذرفورد تاجری امریکایی است و در دنیای تجارت و سیاست امریکا آشنایانی در سطح بالا دار.» در ادامه آمده بود:« به نظر می آمد او انقدر به راذرفورد علاقمند شده که با تقاضای ملاقات خصوصی با وی موافقت کند.» این جملات نشان می داد که بنی صدر می دانست با شخصیت ذی نفوذی ملاقات می کن. با توجه به تجربه به سیاسی وی، ممکن نبود از اهداف این ملاقات بی اطلاع باشد.

براساس این اسناد راذرفورد در 12 ژوئن 1979 با SD LURE تماس گرفته و قرار شد وقتی به ظاهر از سفر هند باز می گردد با وی ملاقات کند. او تحت پوشش شرکتی به نام «کارور اسوشیتس»  از ایران بازدید کرده و هدف این سفر کار کردن بر روی sd lure و تحویل او به یکی از افسران سفارت بوده است.»

سایر اسناد جزییات توافق ها و اقداما ت پوششی برای ورود راذرفورد به تهران مربوط می شد. با وجود اینکه بنی صدر هیچ فرصتی را برای انتقاد از ما از دست نمی داد، تصمیم گرفتیم تا زمانی که مدرکی دال بر ملاقات وی با سیا نیافته ایم، این مسئله را افشا نکنیم. در حالی که می دانستیم به راحتی می توان بنی صدر را که در آن زمان کاندیدای ریاست جمهوری بود از صحنه خارج کرد.( این بخش از روایت ابتکار به لحاظ زمانی شاید محل تردید باشد، چرا که به روایت برخی دیگر، تعدادی از دانشجویان داخل لانه به بنی صدر رای دادند، چطور آنها می توانستند حتی با دانستن این اطلاعات حداقلی از بنی صدر وی را انتخاب کنند؟)

در اوایل فروردین (یعنی زمانی که بنی صدر به ریاست جمهوری برگزیده شده بود) فرآیند بازسازی اسناد بیشتری را برملاساخت. نخستین سند، گزارش ملاقات راذرفورد با SD LURE در تاریخ 29 آگوست در خانه وی بود. در این ملاقات بنی صدر ضمن ابراز نگرانی های خود، شورای 15 نفره انقلاب را به دلیل ناکارآمدی مورد انتقاد قرار داده و همچنین مخالفت هایی را با امام ابراز داشته بود.

سند دوم شرح ملاقات راذرفورد با تامس آهرن بود. چهارمین سند شرح ملاقات وی با بنی صدر بشمار می رفت. سند پنجم، ارزیابی راذرفورد/ کاسین درباره ملاقات هایش با او و خلاصه ای از نقاط ضعف و قوت وی بود:«او ]بنی صدر[ که جاه طلب و سیاستمداری زیرک است، ظاهرا با احتیاط و باتوجه به روزی که (امام خمینی) از صحنه خارج شود نقش خود را بازی می کند...او که توطئه گری کهنه کار است می تواند در آینده و در صورتی که حس کند انقلاب از اهدافش دور می شود انقلاب از اهدافش دور می شودیا برای وی منافعی وجود دارد، علیه انقلاب توطئه کند... می داند که باید با اطرافیان خود رفتار محتاطانه ای داشته باشد...این تردید احتمالا باعث خواهد شدهمه پل ها را پشت سر خود خراب نکند.»

وقتی مجموعه کامل اسناد SD LURE تکمیل شد، آنها را به تامس آهرن نشان دادیم تا درباره آن نظر دهد. آهرن تاکید کرد که یکی از برنامه های دولت آمریکا، به ویژه سازمان سیا، تماس با شخصیت های ذی نفوذ در جنبش انقلابی بود. وقتی امام خمینی در پاریس حضور داشتند، به یکی از افسران بازنشسته سازمان سیا دستور داده شدبه فرانسه برود و با بنی صدر دیدار کند. وی خود را نماینده یک شرکت آمریکایی معرفی و اراز تمایل کرده بود تا با او درباره‌ی چشم اندازهای روابط اقتصادی با غرب صحبت کند. بنی صدر نیز موافقت کرده بود.

آهرن افزود وقتی بنی صدر به ایران آمد، «ستاد سازمان سیا» تمایل داشت موضوع را دنبال کند و مسئولیت این پروژه به من سپرده شد. هدف نهایی ما استخدام بنی صدر بود، ولی برای رسیدن به این هدف مراحل مختلفی باید طی می شد. در مرحله نخست، وی مستقیما از قضیه آگاه نبود. او تنها به عنوان یک مشاور مالی که درباره مسایل سیاسی توصیه هایی دارد، خدمت می کرد. در مراحل بعد درباره‌ی مسایل مهم تر و حساس تر مورد مشورت قرار گرفته و توصیه هایی به او می شد.

آهرن به ما گفت که بنی صدر موافقت کرده در ازای دستمزد 1000 دلار در ماه به عنوان مشاور خدمت کند، ولی هیچ وقت پولی دریافت نکرد.

بنی صدر در کنگره آمریکا

آیا بنی صدر می دانست که با یک مامور سازمان سیا معامله می کند؟ این سوال را با آهرن مطرح کردیم. وی درپاسخ گفت: در آن موقع قرار نبود به بنی صدر اطلاع دهیم که با سازمان سیا طرف است. ولی این روایت مشکوک است. گام غیر متعارف پیشنهاد 1000 دلار دستمزد ماهیانه، یک امر کاری متداول نبود. مسلما این پیشنهاد بد گمانی یک اقتصاددان حرفه ای آشنا با غرب را برمی انگیخت.

مسئله مشکوک دیگر محتوای سوالی بود که پرسیده شد. اگرچه قرار بود محتوای این سوالها و مشورتها ماهیت اقتصادی داشته باشدف ولی در واقع سیاسی بوده و ارتباطی به مسائل اقتصادی نداشت.

درچندماه قبل و پس از پیروزی انقلاب، سازمان سیا تماس خود را با بسیاری از شخصیت های ذی نفوذ طرفدار غرب در دولت حفظ کرده بود. ولی تلاش این سازمان برای تاثیرگذاری بر سیاست گذاران اصلی به ویژه امام بیهوده به نظر می رسید.

محمد هاشم پوریزدان پرست سندی که در رابطه با بنی صدر بدست آمده بود را تایید می کند: ابوالحسن بنی صدر از طرفداران پر و پاقرص مصدّق و عضو جبهة ملّی. از ابوالحسن بنی‌صدر هم یک سند در آمد که یک مأمور سیا بنی‌صدر را با حقوق ماهیانة هزار دلار ‌به عنوان مشاور اقتصادی استخدام کرده است.

شیخ الاسلام می گوید که بچه های لانه تلفن های بنی صدر را شنود می کردند :

تلفن های بی سیم بنی صدر را شنود می کردیم البته آن موقع گفتند شما حق این کار را ندارید بنابراین بچه ها نوارهایش را از بین بردند اما خوب کسانی که این کار را انجام دادند بنی صدر را شناخته بودند. ما در اسنادی که به دست آوردیم متوجه شدیم آمریکایی‌‌ها به آقای بنی صدر بدون اینکه از او درخواستی داشته باشند پول داده بودند و ما همین اسناد را برای استیضاح آقای بنی صدر به مجلس دادیم.